Rhoon JO17-3 - SSS JO17-1
19 september 2020

BEWOGEN MIDDAG IN RHOON EINDIGT ZONDER PUNTEN

 

Ongeslagen kwamen we door de groepsfase van de beker heen, maar het spel geeft ruimte voor verbetering. Vooral fysiek mogen er wel een paar tandjes bij. Zeker vandaag als de competitie start en we, op papier, meteen één van de sterkste tegenstanders treffen. Tegenstander Rhoon JO17-3 (of JO17-2, want die is foetsie) kwam hun bekerpoule een stuk eenvoudiger door met een zege van 7-0 en tweemaal 7-1 (zelfs tegen een 3e-klasser). Met al die tweedejaars lijkt het toch verdacht veel op het team waar onze oude JO17 vorig seizoen nog tegen speelde, maar dan een klasse hoger. We zijn dus gewaarschuwd. Aangekomen op het complex zien we overal teams zich buiten omkleden. De kleedkamers zijn gesloten. Die kennis hadden wij al vooraf en dus besloten wij dit al voor vertrek te doen. Het is misschien mijn persoonlijke mening maar als je dit als vereniging niet kunt regelen moet je je misschien afvragen of je wel thuiswedstrijden moet spelen. Dat wordt straks nog wat met minder weer. Lekker zeiknat terug in de auto. Dat blijft ons gelukkig bespaard want de temperatuur gaat inmiddels al richting de 25 graden. Het team is vandaag op een aantal plekken gewijzigd. Maarten, Sam H, Sam W, Kenay en Daan ontbreken vanwege blessures of gezondheidsklachten. Naast Colin zijn daardoor ook JO14-spelers Luuk, Seb en Daley mee. Zij hebben al een wedstrijd gespeeld en zullen omstebeurt het veld betreden bij hun debuut in de JO17.

1e helft:
Vooraf was er al op gehamerd dat als we zo slap zouden beginnen als de afgelopen wedstrijden, we met de rust al uitgespeeld zouden zijn. Gelukkig kwam dat aan en zagen we voor het eerst echt een team op het veld staan dat knokte voor elke bal. Rhoon schrok hier duidelijk van en zag hoe Antonie al in de derde minuut hun keeper onder vuur nam. Met nog geen tien minuten gespeeld is daar al een volgende kans. Ilan weet uit een vrije trap Rick te bereiken en zijn schot zeilt over de lat heen. Na een kwartier is Rhoon bijgekomen en vanaf rechts weet Michael goed redding te brengen op het eerste schot van de thuisploeg. We stoppen veel energie in de wedstrijd en dat zorgt voor fouten bij Rhoon. Antonie komt in balbezit, lijkt de keeper voorbij, maar die weet er toch nog net een hand tussen te krijgen. Na 25 minuten komen we verdiend op voorsprong. Een goede corner van Antonie wordt door Ilan hard binnengekopt (0-1). Tot dat moment is het een leuke sportieve wedstrijd, maar onze voorsprong lijkt niet gewenst. Rhoon heeft de wedstrijd nog maar net hervat als een voorzet hard van dichtbij tegen Ilan aankomt. Er wordt totaal niet gereageerd door Rhoon-spelers maar de scheidsrechter fluit voor een strafschop wegens hands. Hoewel het al vrij sneu is om hiervoor een penalty te geven, heeft de bal zelfs nooit een arm geraakt, Dan kun je anderen bijdehand noemen, maar als je hiervoor een strafschop geeft zonder dat iemand verder iets gezien heeft, dan ben je pas echt bijdehand. De strafschop wordt benut (1-1). Incasseren en weer doorgaan. En dat doen we, want ook met Stevie als vervanger van Antonie blijven we lekker fel. Een schot van hem gaat net voorlangs en even later puntert Rick nog een bal naast. Ook uit corners blijven we gevaarlijk. Nu is het Jesper die eerst op de lat kopt en vervolgens de linkeronderhoek vindt, maar de keeper is er op tijd bij. Na 40 minuten strijd volgt een welverdiende rust. Kom maar op met die limonade. Oh wacht, geen limonade. Dan maar de laatste druppels uit onze bidons leegdrinken. Na welgeteld 7 minuten is de rust voorbij en mogen we weer aan de bak.

2e helft:
We laden ons weer op en gaan gelukkig door waar we waren gebleven. In de beginfase geen kansen maar dan komt ineens Stevie vrij voor het doel. Net voordat hij wilt uithalen wordt hij aan alle kanten vastgepakt en kan de scheidsrechter hier toch echt niets anders doen dan ook ons een strafschop toekennen. (Als we toch zo van de regels zijn, is dat geen doorgebroken speler?). Ilan mag het klusje klaren en hij zal zelf vast niet ontkennen dat hij ze weleens beter genomen heeft, maar het is genoeg voor een doelpunt (1-2). Maar ook nu is het van korte duur. Want aan de andere kant is er meteen al een moment dat blijkbaar aanleiding geeft tot het geven van weer een strafschop. Eén in de categorie: dan kunnen we bij elke valpartij de bal wel op de stip leggen. Ook deze wordt benut, al zat Michael er nog erg dichtbij (2-2). Het begint er toch verdacht veel op te lijken dat we deze wedstrijd gewoon niet mogen winnen. Kort daarna komen we zelfs op achterstand als we de bal achterin verliezen en de bal in de linkerhoek wordt binnengeschoten (3-2). En dan ineens is daar een drinkpauze. Okee dan, welk drinken precies? Vol verwachting kijken we rond of er wellicht inmiddels iets is gebracht, maar nee. Gelukkig heeft één van onze supporters de bidons weer gevuld en kunnen we toch nog snel een paar slokken drinken. En dan gaan we weer. De strafschoppen blijken nu echt op (voor ons dan) als Seb neergaat na een duw en een schop en er vrolijk wordt doorgespeeld. Het protest wordt onderbroken door een kan limonade die nu wel wordt gebracht. Leuk, maar ehm we zijn bijna klaar. Wat een bende. Nou even snel dan. Dan is het tijd voor het derde en hopelijk toch laatste deel van deze tweede helft. Stevie opent de jacht op de gelijkmaker met een schot in het zijnet en Seb raakt via de keeper de lat. Een slotoffensief van ons levert dan nog twee kansen op voor Rhoon maar in de laatste minuten zijn wij weer dichtbij. Eerst lijkt Jent uit een snelle ingooi zo op het doel af te kunnen, maar de ingooi is dan ineens op de verkeerde plek genomen (tuurlijk). In de absolute slotfase zien we nog een keihard schot van Rick dat door de keeper wordt overgetikt en uit de allerlaatste corner schiet Martijn de bal over. Dan wordt er afgefloten en blijven de punten in Rhoon. Verliezen hoort erbij, maar op deze manier is het wel erg frustrerend. De tegenpartij was niet eens verrast dus blijkbaar gebeurt dit vaker. Wees dan gewoon eerlijk dat het (op z'n zachtst gezegd) niet tegen heeft gezeten. Ik heb inmiddels zo'n 250 wedstrijden langs de kant gestaan en zal de schuld vrijwel altijd zoeken bij onszelf, want daar heb je invloed op. Een scheidsrechter mag fouten maken, net als dat wij dat mogen. Maar er zijn van die wedstrijden (en die zijn echt maar op één hand te tellen) waar je zo veel beslissende momenten tegen krijgt dat het toch echt wel dubieus begint te worden. En dit was daar zeker één van. Maar goed, terug naar ons. De beste wedstrijd tot nu toe wat mij betreft. Het heeft nu dan niets opgeleverd, maar met deze inzet ga je van de meeste teams gewoon winnen. Wellicht volgende week als we het thuis opnemen tegen Binnenmaas JO17-3.


SSS JO17-1 - Binnenmaas JO17-4
26 september 2020

 

JO17 WINT MET DUBBELE CIJFERS

 

Er werd nog lang nagepraat over de wedstrijd van vorige week. Op de trainingen werd er nog nooit zo vaak om een handsbal geroepen. We veranderen er toch niets meer aan, dan kun je er ook maar beter de humor van inzien. Vandaag moet de knop wel om voor de tweede competitiewedstrijd. Het hoofdveld is voor ons gereserveerd en tegen tegenstander Binnenmaas JO17-4 moeten die eerste punten toch wel binnen kunnen worden gehaald. Kenay, Sam H en Maarten zijn vandaag niet inzetbaar.

1e helft:
Al binnen de minuut krijgen we een grote kans. Rick stoomt op aan de rechterkant, geeft laag voor op Antonie, maar die ziet de keeper redding brengen. Aan dit moment zien we meteen dat Binnenmaas nou niet de allersnelste verdediging heeft. Nog geen twee minuten later is het alsnog raak. Opnieuw een voorzet van Rick maar nu is het Jesper die de bal eenvoudig binnen kan lopen (1-0). Zijn tweede goal van het seizoen, nu al een nieuw record. Toch bijt Binnenmaas vervolgens nog even van zich af. Door twee goede reddingen van Michael wordt de gelijkmaker voorkomen. Daarna gaat het hard. Weer ontsnapt Rick en nu maakt hij het zelf prima af (2-0). Kort daarna is het Antonie die na acht minuten al voor 3-0 zorgt. Na tien minuten valt misschien wel de mooiste goal als Rick hoog voorgeeft en Antonie de bal in één keer uit de lucht in de linkerhoek schiet (4-0). Even later speelt hij de verdediging uit en heeft hij binnen een kwartier zijn hattrick al binnen (5-0). Rick maakt vervolgens de 6-0 en 7-0 als de verdediging er weer niet heel goed uit ziet en we opnieuw heel effectief met onze kansen omgaan. 7-0 na 20 minuten. Waar gaat dit eindigen? Nou, voorlopig bij 7-0 want in het tweede deel van de eerste helft schakelen we duidelijk een tandje terug en worden we slordiger. Hopelijk kunnen we het na de rust weer oppakken.

2e helft:
De punten zijn binnen, het niveauverschil blijkt te groot. Het is dan ontzettend moeilijk om met dezelfde energie te blijven spelen en de veldbezetting goed te houden. Voetballend proberen we het zeker wel, maar we zijn minder bereid om dat stapje extra te doen. Na bijna een half uur zonder doelpunt kunnen we in de 46e minuut weer juichen. Een slimme steekbal van Antonie wordt door Stevie afgemaakt (8-0). Na een uur spelen maakt Antonie ook zelf weer een doelpunt. Met een mooie afstandsknal zorgt hij voor de 9-0. Een kwartier voor het einde halen we alsnog de dubbele cijfers als een corner door Stevie wordt binnengekopt. In het restant scoren we niet meer en weten we gelukkig ook de nul te houden. Afgezien van het begin gaf de verdediging vandaag vrijwel niets weg. Het klinkt gek, maar met 10-0 werd Binnenmaas eigenlijk nog gespaard. Vandaag is ook aangetoond dat de verschillen in de competitie enorm groot zijn als je het vergelijkt met vorige week. Het belangrijkste is dat we drie punten hebben en weer naar boven kunnen kijken. De top-3 lijkt zeker haalbaar. Volgende week weer een nieuw kans op punten. Dan gaan we op bezoek bij Hekelingen JO17-3. 


Hekelingen JO17-3 - SSS JO17-1

3 oktober 2020

 

JO17 WINT RUIM VAN HEKELINGEN

 

Dat het een bijzonder seizoen zou worden was vooraf wel bekend. De huidige tijd zorgt ervoor dat het elke week maar weer afwachten is of er gevoetbald wordt en onder welke omstandigheden. Die omstandigheden zijn sinds deze week weer wat anders. De kantines zijn dicht en er is ook geen publiek meer aanwezig. Althans, deze week konden we toch stiekem nog wat support meesmokkelen in de vorm van een beperkt aantal chauffeurs. Die worden bij uitwedstrijden tot de teambegeleiding gerekend en mogen blijven kijken. Het speelt zich vandaag allemaal af in Hekelingen. Met deze regenachtige weersomstandigheden moet je dan altijd maar hopen dat je op een veld speelt met een dug-out. Nou die stond er, of in ieder geval een deel ervan. Op een enorm drassig veld moeten we proberen om te punten binnen te slepen, iets dat hier niet vaak lukt en zeker niet eenvoudig.

1e helft:
Met 14 spelers starten we in de nieuwe jubileumshirts (ziet er goed uit) aan de wedstrijd. Hoewel Hekelingen hoger staat in de stand verwachten we dat wij toch gewoon de favoriet zullen zijn. Het is natuurlijk maar net wie je treft in de eerste twee wedstrijden. Dat blijkt ook wel, want het spel speelt zich vooral af op de helft van de thuisploeg, die de aanmoedigingen vanaf de zijkant vandaag dus moet missen. In de achtste minuut komen we op voorsprong. Ilan komt mee naar voren en zijn voorzet vanaf links wordt door een verdediger van Hekelingen in het eigen doel gewerkt (0-1). Dat zit niet tegen. We proberen dan gelijk door te drukken maar de keeper van Hekelingen is zeker niet de minste van het veld. Als de bal dan toch een keer in het doel verdwijnt is er helaas weer een vlagsignaal dat roet in het eten gooit. Zonde, want de volley in de kruising van Antonie na een voorzet van Rick had meteen meegedaan in de verkiezing voor mooiste goal van het seizoen. Gelukkig is het even later alsnog raak als Antonie door de verdediging soleert en beheerst afmaakt (0-2). In de laatste fase van de eerste helft worden we toch wat slordiger. Vanuit de omschakeling komt Hekelingen een aantal keer dreigend onze kant op, maar gelukkig wordt een echte kans steeds voorkomen. Ruststand: 0-2.

2e helft:
Een snelle 0-3 en de wedstrijd lijkt beslist. We gaan meteen op zoek en na een paar minuten is Stevie al dichtbij met een schot in de korte hoek, maar opnieuw zit de keeper er goed bij. Inmiddels is ook Maarten aan het nieuwe seizoen begonnen en met hem binnen de lijnen komen we inderdaad op die gewenste 0-3. Hekelingen staat niet op te letten, Rick gooit snel in op Daan en die kan zo doorlopen en binnenschuiven. Hoewel Hekelingen vervolgens wat aanvallender probeert te gaan spelen, hebben wij het achterin nu prima op orde. Het zorgt er juist voor dat we voorin meer ruimte krijgen om kansen te creëren. Rick komt helemaal vrij aan de rechterkant maar zijn harde schot wordt door de keeper tot corner verwerkt. Met deze ruimte kan een volgend doelpunt toch niet lang uitblijven. Een lage voorzet van Rick gaat aan een aantal spelers voorbij en dan is het David die opduikt en de keeper kansloos laat (0-4). Na een uur spelen is het alweer raak. Antonie komt aan de bal en hij schiet strak in de hoek binnen (0-5). Er leek een handsbal aan vooraf gegaan maar dit werd niet gezien door de jonge scheidsrechter, die het ondanks het zichtbare Hekelingen-shirt onder zijn jack zeker niet onaardig deed. Een lob van Rick gaat vervolgens nog net naast en daarna wordt de wedstrijd er niet leuker op. De tussenstand is aanleiding voor de thuisploeg om meer op de benen dan op de bal te mikken en dat levert de nodige irritaties op. In dit onvriendelijke laatste kwartier zien we pas de eerste grote kans van Hekelingen, maar het schot gaat voorlangs. Aan de andere kant stoomt Martijn op en zijn schot wordt knap gered. Uit de daaropvolgende corner is het wel raak. De corner van Stevie lijkt te hard, maar Martijn brengt de bal met een omhaal alsnog dichter bij het doel. Daar kopt nota bene Daan de bal door en dan is het Ilan die in de drukte binnenschiet (0-6). Helaas duurde de wedstrijd net een minuut te lang, want in de absolute slotfase komt Hekelingen nog van de nul af als van dichtbij de bal langs Michael wordt geschoven. Een klein smetje maar het mag de pret niet drukken. De omstandigheden zorgden er voor dat het niet een erg vermakelijke wedstrijd werd, maar de punten zijn binnen en zo klimmen we langzaam omhoog. Volgende week hopen we deze reeks voort te zetten op ons eigen sportcomplex en dan zullen wij het zelf helaas zonder onze trouwe aanhang moeten doen.


SSS JO17-1 - Zinkwegse Boys JO17-1
10 oktober 2020

 

JO17 NA 70 MINUTEN ALS WINNAAR VAN HET VELD

 

In onze eerste wedstrijd zonder thuispubliek nemen we het op tegen Zinkwegse Boys JO17-1. Opnieuw een wedstrijd waarin we normaal gesproken toch de favoriet zullen zijn. Op vrijdagavond stonden er zowaar nog steeds 15 spelers op het wedstrijdformulier, in deze tijd toch een hele prestatie. Uiteindelijk zouden we met 14 spelers de strijd aan gaan. Jent mocht de JO19 uit de brand gaan helpen en kreeg een vrijstelling voor de JO17. We hoopten dit voor deze keer wel op te kunnen lossen door achterin wat te schuiven. Om 10 uur werd er afgetrapt op veld 2.

1e helft:
De voorbereiding zag er al niet heel sterk uit en dat zet door in de wedstrijd. Wellicht is er toch wat gemakzucht in het team geslopen na twee redelijk eenvoudige overwinningen. Vandaag werd namelijk niet veel meer tegenstand verwacht. We zijn totaal niet fel en aan de bal enorm onrustig. Dit zorgt ervoor dat er eigenlijk een kwartier lang niets voor de doelen te beleven valt, want ook Zinkwegse Boys doet er vrolijk aan mee. Na 17 minuten wordt de wedstrijd opengebroken door Rick. Na een goede dieptepass van Antonie verschalkt hij de uitkomende keeper met een mooie lob (1-0). Inmiddels is het een stuk harder gaan waaien en dat maakt het voetballen er niet makkelijker op. Toch weten we elkaar voorin steeds beter te vinden. Na een paar goede combinaties krijgen we een aantal grote kansen, waar we de score toch echt hadden moeten vergroten. Jesper mist voor open doel na een lage voorzet van Rick en even later is het Rick zelf die zijn schot door de keeper gestopt ziet worden. Inmiddels laat ook Zinkweg van zich horen met een schot dat net over het doel van Michael zeilt. De volgende kans is weer voor ons als Antonie op links vrij voor het doel komt maar ook nu redt de keeper. Gelukkig valt daarna alsnog de bevrijdende tweede treffer. Het is nota bene een corner van Antonie die in één keer het doel in waait waarmee we op 2-0 komen. Met nog een minuut of zeven op de klok kunnen we het misschien in de eerste helft al beslissen. We krijgen er opnieuw genoeg kansen voor, maar Antonie knalt van dichtbij vol op de keeper en een nieuwe stift van Rick gaat net naast. Het blijft halverwege bij 2-0.

2e helft:
In de tweede helft is het vooral controleren wat we doen. Het staat een stuk beter, Zinkwegse Boys komt er eigenlijk niet meer doorheen, maar het zorgt er ook voor dat we zelf nauwelijks kansen krijgen. De aantekeningen blijven leeg, dus ik ga er vanuit dat er weinig spectaculairs is gebeurd. Gescoord wordt er overigens nog wel. David wordt vastgehouden maar weet de bal toch nog aan Rick mee te geven en die knalt de 3-0 binnen. Daarna kabbelt de wedstrijd weer voort richting het eindsignaal en lijken beide teams daar eigenlijk wel vrede mee te hebben. Toch krijgt dit duel nog een merkwaardig einde. Als de scheidsrechter de Zinkwegse grensrechter negeert en de aanval door laat gaan, wilt deze er mee stoppen. Nou moet ik zeggen, er werd vaak gevlagd en vanuit mijn standpunt zeker niet altijd terecht, maar deze keer leek het wel te kloppen. Nog geen minuut nadat de grensrechter toch weer zijn positie heeft ingenomen, gaat het opnieuw fout. Ondanks een vlagsignaal mag Antonie door en maakt hij er 4-0 van (nu geen idee of het klopte). Naast dat de vlagger het nu echt voor gezien houdt, haalt één van de trainers nu ook zijn spelers van het veld, althans een deel ervan. Er ontstaat een bijzondere situatie waarbij de helft inmiddels al weg is en de andere helft met de overgebleven trainer nog op het veld staat en graag door wilt spelen. Los van wie er gelijk heeft, de scheidsrechter bepaalt, of je dat nou leuk vindt of niet. Dan hadden wij bij Rhoon inmiddels al een keer of vijf kunnen weglopen, want daar gebeurden wel gekkere dingen. Het lost alleen niets op en uiteindelijk kom je er altijd slechter uit. In overleg besluiten we dan maar om het zo te laten en het op 4-0 te houden. Daar zal in de laatste minuten vast geen grote verandering meer in zijn gekomen. Zo eindigt een verder sportieve wedstrijd, waar eigenlijk totaal niets aan de hand was, toch wel een beetje op een vervelende manier. Maar goed, de drie punten zijn in ieder geval weer binnen, ook al werden we niet bepaald vermaakt. Soms heeft spelen zonder publiek dan ook voordelen. Volgende week geen competitie, maar wel een oefenwedstrijd tegen IFC. Ook dan om 10 uur op eigen complex.